با افزودن لایه‌های ژئوسنتتیکی به خاک مسلح، مقاومت خمشی و کششی ساختمان افزایش می‌یابد. این امر باعث می‌شود که خاک مسلح بتواند نیروها و تنش‌های ناشی از بارگذاری را بهتر تحمل کند.

ژئوسل می‌تواند به عنوان یک لایه مانع برای کنترل و توسعه ترک‌ها در سازه استفاده شود. با قرار دادن ژئوممبرین یا ژئوتکستایل بین لایه‌های خاکی، ترک‌ها به طور موثری کنترل می‌شوند و امکان توسعه آن‌ها کاهش می‌یابد.

اضافه کردن لایه‌های ژئوتکستایل به خاک مسلح می‌تواند منجر به کاهش تراکم و رفتار فشاری خاک شود. این کار باعث کاهش تغییر حجم و رفتار پس از سیکل‌های متوالی خاک مسلح می‌شود و در نتیجه استحکام و پایداری ساختمان بهبود می‌یابد.

استفاده از ژئوممبرین در خاک مسلح می‌تواند جلوگیری از اندرکنش خاک با آب را فراهم کند. این ممبرین‌ها از نفوذ آب به خاک جلوگیری کرده و جلوی سرباره شدن و تغییر خواص خاک را می‌گیرند.

با اضافه کردن لایه‌های ژئوسنتتیکی به خاک مسلح، انتشار رسوبات و فرسایش خاک را می‌توان کنترل کرد. این لایه‌ها به عنوان مانعی برای جلوگیری از حرکت و انتقال ذرات خاکی عمل می‌کنند.

با استفاده از ژئوسل، عمر مفید سازه‌ها بهبود می‌یابد. این روش به عنوان یک روش اقتصادی و پایدار برای افزایش استحکام و پایداری سازه‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرد و از نیاز به تعمیرات و تغییرات مکرر جلوگیری می‌کند.