زهکشی سطحی کانال

سیستم های زهکشی سطحی کانال هایی هستند که برای روان آب ایجاد می شوند. آنها حاوی خندق های کم عمقی هستند که به صورت موازی حفر شده اند. دانستن انواع مختلف سیستم های زهکشی سطحی، هدف آنها و نحوه انتخاب به شما این امکان را می دهد که بهترین مسیر را برای یک ملک مشخص انتخاب کنید.

هدف

هدف از سیستم های زهکشی سطحی، جلوگیری از سیل یا جمع شدن آب در اموال است. هر چه آب مدت طولانی تری راکد بماند، بیشتر مستعد آلوده شدن به تأثیرات خارجی است. مقداری آب بدون شک جذب زمین و شاخ و برگ های اطراف می شود. با این حال، شیب نامناسب حیاط، فقدان سیستم های زهکشی سطحی، یا ریزش بیش از حد نزولات جوی می تواند مشکلاتی را ایجاد کند.

خواه انحراف یا حذف این آب اضافی به شیوه ای منظم از زهکش های ساخته شده، شکل دادن به زمین یا درجه بندی برای هدایت آب به سمت زهکش ها باشد، باید اتفاق بیفتد. کانال‌های بهبودیافته، آبی را که در نهایت توسط آب‌های طبیعی در منطقه یا سیستم‌های فاضلاب برای تمیز کردن، فیلتر کردن و تامین مجدد جمع‌آوری می‌شود، حفظ می‌کنند.

مزایا

همانطور که به طور خلاصه به آن اشاره شد، مزایای اجرای سیستم های زهکشی سطحی این است که مدت زمان انباشته شدن آب را به حداقل می رساند. اشباع طولانی مدت خاک تبادل گاز را در داخل خاک و سیستم ریشه گیاهان محدود می کند. همچنین از عملیات فرهنگی جلوگیری می کند و می تواند محصولات را زیر آب برده و اساساً آنها را از بین ببرد.

آیا تا به حال متوجه زمینی شده اید که به طور مرتب سیل می زند و آب هرگز تخلیه نمی شود و از نظر رشد گیاه گل آلود و تکه تکه است؟ این به این دلیل است که اشباع طولانی مدت که می تواند محصولات را خفه کند یا باعث از بین رفتن مواد مغذی در خاک شود.

هدف طراحی

کل استدلال پشت طرح های مختلف سیستم های زهکشی سطحی اجرای یک طرح زهکشی سطحی است که موثر است. عوامل زیادی وجود دارد که باید هنگام ترسیم این سیستم ها در نظر بگیرید. هدف این است که زمین را به یک حوزه آبخیز تبدیل کنیم. هر آب حوضه‌ای دارد که در آن آب تخلیه می‌شود یا به حجم‌های بزرگ‌تری می‌ریزد. آب باران به نهرها و رودخانه‌ها و آن‌ها به آب‌های بزرگ‌تر مانند دریا یا اقیانوس می‌ریزد.

حوضه روان آب را به یک سیستم زهکشی منتقل می کند، خواه یک نوع حوضه، زهکش ترانشه یا فاضلاب طوفانی باشد. بر روی سطحی با سیستم زهکشی نامناسب ضربه مضری وارد می شود که سپس بر زهکشی زیرسطحی تأثیر می گذارد. ABT زهکش های ترانشه پلی کاست را ارائه می دهد که به طور یکپارچه در بتن قرار می گیرند. این زهکش های با کیفیت بالا به نیروی کار کمتری در محل نیاز دارند، فوق العاده همه کاره، مقاوم در برابر آتش هستند و برای کاربردهای مختلف مناسب هستند. بتن پلیمری تجزیه نمی شود، زیرا مواد مختلفی مانند نمک، روغن، قلیاها و اکثر اسیدها از آن عبور می کنند. در نهایت، شامل کانال های تخلیه پیش شیب دار و بدون شیب، از جمله ویژگی های مهم دیگری است که آن را به یک محلول تخلیه عالی تبدیل می کند.

انواع

هنگامی که به انواع مختلف سیستم های زهکشی سطحی نگاه می کنیم، در اینجا چهار احتمال اصلی و برخی از زیر گروه های آنها وجود دارد.

سطحی

زهکش های کم عمق و باز را می توان با استفاده از یک بیل دستی ایجاد کرد. آنها هرگز عمیق تر از یک پا نیستند. هدف آنها کمک به حذف آب در فرورفتگی های کم عمق است. اگرچه آنها آب را به سمت زهکش ها یا نهرهای بزرگتر هدایت می کنند، یک زهکش کم عمق فقط برای تخلیه مناطق کوچک مناسب است و بیشتر به عنوان یک ترتیب موقت در نظر گرفته می شود.

عمق متوسط

زهکش های باز با عمق متوسط بین یک فوت تا یک متر عمق دارد. به طور معمول، از بیل مکانیکی برای حفر آنها در یک ترانشه V شکل با کف صاف استفاده می شود. شیب آن باید به اندازه کافی تند باشد تا آب به سرعت بدون آسیب رساندن به دیواره ها یا کف زهکش جریان یابد. اینها بیشتر برای مناطق مسطح مناسب هستند.

بزرگ

زهکش های باز بزرگ می توانند عریض و چندین متر عمق داشته باشند. ممکن است در ایجاد یک زهکش باز بزرگ از بیل مکانیکی، بولدوزر یا اسکراپر استفاده شود. از این نوع سیستم های زهکشی برای تخلیه حجم زیادی از آب استفاده می شود.

حفره ها

این دقیقاً همان چیزی است که به نظر می رسد. قوزهای موازی در سطح با حفره هایی در بین آنها شکل می گیرند. قوزها به دفع رطوبت اضافی کمک می کنند و سپس در حفره هایی که به عنوان زهکشی سطحی کم عمق عمل می کنند جمع می شود. این دو ویژگی با هم کار می کنند تا یک سری زهکش های سطح جانبی ایجاد کنند. از آنجا، آب به زهکش های سردر تخلیه می شود. فاصله بین کوهان ها بستگی به سرعتی دارد که آب باید با آن حذف شود. برد می تواند بین ده تا بیست متر باشد. هر چه فضا بزرگتر باشد، آب کندتر تخلیه می شود.

LEVEES

سیل‌ها معمولاً در زمینی با شیب تشکیل می‌شوند که در آن خاک برای ایجاد این اشکال در شیب کانال‌ها برداشته می‌شود. این رواناب سطحی را از سرعت ساختمان در حالی که جریان دارد برای جلوگیری از فرسایش زمین حفظ می کند. خاکریزها باید مسیر یک شیب را دنبال کنند و جریان آب آنها باید به آرامی حرکت کند تا از لغزش جلوگیری شود. ایده آل است که سیلاب ها بین سی تا پنجاه متر از هم فاصله داشته باشند. اگر ساخت و ساز با دقت انجام نشود، کانال ممکن است به سرعت فرسایش یابد